Bier, Huacachina, Arequipa, Marcus en... bier!

Het laatste verslag was vanuit Caraz. Daar zijn we inmiddels al een tijdje weg. We zijn nu met z'n vieren en vervelen ons eigenlijk geen moment. Ik heb tussendoor toch geprobeerd een verslagje te maken van onze belevenissen.

Omdat we een nachtbus vanuit Caraz namen, kwamen we vroeg aan in Lima bij hetzelfde hostel waar we een week eerder waren vertrokken. "We have a reservation, name is Guus Augustinus", zeiden we bij de receptie. De jongen bij de receptie moest wat lachen. "Go surprise him." zei hij. Blijkbaar lag hij pas net in bed. Guus moest dan ook even wakker worden, maar stond daarna meteen op om met ons wat te eten. 's Avonds zijn we maar meteen de kroeg in gegaan om bier te drinken, voetbal te kijken (Boca Juniors - River Plate) en uiteindelijk Pirates (dobbelspel) te spelen. Het was alsof we op zondag bij Sjaen zaten. We hadden Guus een tijd niet gezien dus we hadden genoeg te bepraten! Bart en ik sloten deze avond af in twee clubjes, waaraan je van buiten niet kon zien dat er binnen iets gaande was. Een beetje 'underground' dus. Vooral de eerste van de twee was erg vet. Gezellig nachtje en het werd laat.. Of vroeg, 't is maar hoe je het bekijkt natuurlijk.

De dag erna begon het gevoel van een kater te komen. Al snel konden we echter concluderen dat het geen kater was. Ik was écht ziek, en een dag later Bart ook. Zo brachten we een paar dagen belabberd door in het hostel. Tussendoor vergezelden we waar het ging Guus en Luuk, die natuurlijk gewoon doorgingen. Stappen zat er voor mij echter niet meer in. Na voldoende hersteld te zijn vonden we het welletjes in Lima. Buiten een culinair uitstapje naar een sushi-restaurant was het vooral fast food en kroegen geweest. Ook niks mis mee!

Dan naar Huacachina (Huacafuckingchina). De veelbelovende oase waar we zouden gaan sandboarden en buggyrijden. Het was van een afstand erg mooi om te zien. Overal woestijnzand en heuvels, en daar middenin een oase. In Huacachina zelf was het daarentegen niet zo mooi als de foto's deden vermoeden. We vonden een hostel. Het had een bar, zwembad, en die avond een bbq met 'all you can eat and drink'. Klonk erg aantrekkelijk, maar de bbq viel erg tegen. Het werd afgesloten met een drinking game waarvan Guus en ik de finale haalden, maar die allebei niet konden winnen. Klinkt erg onwaarschijnlijk inderdaad, wij waren ook verbaasd ;). De avond eindigde ergens in de woestijn net buiten de oase. Daar zat een groepje backpackers met een gitaar. Ze zochten iemand die kon spelen. Maar al te graag! Ik had toch al drie weken geen gitaar meer in mijn handen gehad, dus dat was wel even lekker!

Het sandboarden was ook minder spectaculair dan verwacht. Het was wel oke, misschien verwachtten we wel te veel. Het uitzicht in woestijn daarentegen was wel indrukwekkend. Zand, zand, zand en een felle zon in de lucht. De andere kant op zag je het stadje Ica liggen. Prachtig! Bij de eerste afdaling kon ik meteen zand happen. In mijn ogen, neus, mond. Overal zat zand. Het moet er wel grappig uit hebben gezien. Ik mocht gelukkig ook aanschouwen hoe Bart face down ging, haha. Was het achteraf toch wel lachen.. Daarna afspoelen in het zwembad, dat we ook alleen daarvoor gebruikten. Uitnodigend was het water verder niet. Omdat Huacachina, de mensen daar en het hostel toch minder bevielen dan verwacht, vertrokken we de volgende dag. Bart en Guus naar Nazca om over de Nazca-lijnen te vliegen. Luuk en ik naar Paracas om zeeleeuwen, pinguins en pelikanen te spotten. 's Avonds verzamelden we weer in Nazca om naar Arequipa te gaan.

Vantevoren hadden we al een hostel in Arequipa uitgezocht. De keuze was gevallen op 'The Wild Rover', een hostel in Ierse stijl. Daar hoort natuurlijk een echte pub bij, en dat hebben we geweten! Allereerst zijn we gaan raften. Lol genoeg! Er zijn vette foto's gemaakt, maar die hebben we helaas nooit gekregen. 's Avonds de pub in. Beerpong, gratis shots. Na de nodige uurtjes en drankjes zijn we de stad in gegaan. We kwamen terecht in een kroegje vol met locals, waar een bandje speelde. Gezellig volk die Peruanen! Wat hebben we gelachen..

De dag erna moesten we bijkomen en ons voorbereiden op de trektocht door de Colca Canyon. We vertrokken midden in de nacht. Eerst een flinke busrit dus we konden nog even doorslapen. Onderweg stopten we nog om condors te bekijken, de grootste vogel ter wereld. Af en toe konden we er in de verte een zien vliegen, maar helaas hebben we ze niet van dichtbij kunnen zien. We begonnen daarna aan de wandeling met een leuke groep van 9 personen. Een ouder Italiaans stel, een Amerikaan, twee Franse meisjes en wij. De gids was prettig gestoord. De meest flauwe grappen flapte hij eruit. We konden niet anders dan er om lachen. Misschien ook wel omdat hij enorm scheel keek, haha.

We daalden de eerste dag af de canyon in. Ondertussen kregen we lunch, Alpaca volgens de gids. Een soort lama dus. Prima eten, en we waren weer opgeladen om te wandelen. We overnachtten in een oase. Er lagen een aantal overnachtingsplekken, ieder met een zwembad. Heerlijk na het wandelen door die hitte: in het zwembad met een flesje bier! Het werd een gezellig avondje, maar omdat we om 04.30 weer verder moesten lagen we op tijd in bed.

De dag erna restte ons alleen het klimmen uit de canyon. Drie uurtjes lopen zei Marcus, de gids. Daar dachten wij natuurlijk anders over! Bart was als eerste boven in net iets meer dan een uur. Tien minuutjes later kon ik me bij hem voegen. Na een ontbijt in een dorpje bovenaan de canyon stapten we weer de bus in. We maakten nog wat stops om foto's te maken en één stop bij een complex met warmwaterbaden, of 'terminaalbaden' volgens Bart. Haha.. Het was wel even lekker! We waren blij dat we weer in Arequipa aankwamen want we waren moe. We hebben wel weer van een prachtige natuur en een indrukwekkend landschap kunnen genieten!

De Franse meisjes gingen nog met ons mee naar de pub van het hostel om de 2 dagen af te sluiten met een biertje. De Amerikaanse jongen zat al in hetzelfde hostel als wij. Nu bleek het op zondag karaokeavond te zijn en dus bleef het wéér niet bij 1 flesje. Het was wél weer dolle pret! We lieten de Fransen aftrappen met "Pour un flirt avec toi". Daarna stortte ik me vol overgave op "As long as you love me" van de Backstreet Boys. Er is geen boybandzanger aan me verloren gegaan, maar hilarisch was het wel!

Arequipa is een leuke en mooie stad waar ik best langer had kunnen blijven. Er is echter nog zo veel te doen en te zien dus we moeten verder. Arequipa krijgt van mij een dikke 8! We hebben veel gelachen met z'n vieren en eigenlijk nog geen problemen gehad. Top dus! We besloten 's avonds de bus te pakken naar Cusco, the Inca capital of South-America. Momenteel zitten we weer in een levendig hostel, Pariwana genaamd. We gaan een trektocht naar Machu Picchu proberen te doen. Weer een dag of 4 de bergen in! Leuk dat je het verslag hebt gelezen. De foto's komen weer op facebook! Lees ook het verslag van Luuk op luuksijben.waarbenjij.nu! Als de tijd rijp is praten we jullie weer bij! Greetings!