Three Little Birds - Reisverslag uit Buenos Aires, Argentinië van Mats Emonts - WaarBenJij.nu Three Little Birds - Reisverslag uit Buenos Aires, Argentinië van Mats Emonts - WaarBenJij.nu

Three Little Birds

Door: Mats

Blijf op de hoogte en volg Mats

04 Februari 2015 | Argentinië, Buenos Aires

Het is bijna een maand geleden dat ik mijn laatste verslag heb gepost. Dit was omdat ik daar tot nog toe geen trek in had omdat we óf te veel aan het genieten waren, óf juist helemaal niet. Lees verder en het wordt vanzelf duidelijk! ;)

We waren gebleven in Antofagasta om de Dakar-rally te kijken. Het was moeilijk uit te vinden waar we het beste konden gaan kijken. Zelfs de hosteleigenaar kon er niet achter komen, en hij deed ontzettend zijn best om alles voor ons te regelen! Uiteindelijk zijn we naar het basiskamp gegaan waar de Dakar-deelnemers aankomen. We stonden de hele dag in de hete zon te kijken hoe de motoren en servicewagens rustig binnen kwamen rijden. (De race was op dit punt allang over natuurlijk) We hebben nog wat rally-auto's kunnen zien, maar de vrachtwagens kwamen zo laat binnen dat we maar zijn vertrokken. Dit was jammer, maar een dagje aan het strand in Antofagasta en een hele middag elektrische gitaren uitproberen in een gitaarwinkel maakte het verblijf hier toch geslaagd!

We namen daarna een bus naar Santiago. In Santiago was het enorm heet, maar het was wel een leuke stad. De Patio Bellavista had veel barretjes en restaurantjes, maar het feest - waar we naar zochten die zaterdagavond - was daar niet te vinden. We dronken wat in een karaokebar, waar we ons goed vermaakten! De volgende dag liepen we een rondje door de stad, en 's avonds gingen we naar de Barrio Brasil, een ander gedeelte van de stad. Ook hier was echter geen feestje te vinden. Wél Grolsch-beugelflessen.... plop! Omdat we dinsdag de bus naar Valparaiso zouden nemen gingen we maandagavond niet op zoek naar een feestje, maar slechts een biertje drinken. Natuurlijk werd het juist deze avond te gezellig en misschien iets te dronken en te laat! We leerden bovendien een jongen uit Sao Paolo kennen, die ons maar al te graag daar wil ontvangen volgende week!

Dan Valparaiso, kustplaats vol feesten volgens de verhalen. De eerste avond sloegen we dit over, aangezien Luuk woensdagmorgen ging duiken. Ik ging mee in de hoop op een snorkelsessie, en gelukkig kon ik bij een groep aansluiten. Luuk 2 lekkere duiken, ik lekker een uurtje in het water met een snorkel, perfecte dag! De volgende dag was voor mij echter nog meer genieten. Ik zat wat op een gitaartje toen één van de locale jongens me zei om dat buiten te gaan doen. We gingen zitten op een trapje en lieten elkaar wat horen. De volgende kwam naar buiten met zijn gitaar, er werd een drum bijgehaald, mensen kwamen er omheen staan. Er werd met z'n allen gespeeld, gezongen en gedronken! De foto is al op facebook voorbij gekomen. Dit was voor mij ultiem genieten! Nadat we nog een avondje zijn gaan stappen met een groep mensen van het hostel gingen we terug naar Santiago. De eerste dag terug in de hoofdstad denk ik maar één ding: Ik moet een (niet te duur) Spaans gitaartje kopen voor de rest van de reis. Die middag heeft me overtuigd! Luuk vond het goed plan, en even later liepen we allebei met een nieuw Ibanez-gitaartje het winkelcentrum uit.

Na een paar dagen chillen en gitaar spelen vertrekken we naar Argentinië. Eerste bestemming is Mendoza. Ook hier blijkt het enorm heet te zijn, maar het hostel heeft een zwembad! Rondom dit zwembad zijn dan ook de hele dag mensen te vinden. Er zijn veel Argentijnen en die zijn bijzonder gastvrij. Ze gaan barbecuen en wij mogen meegenieten. Er is niks aan gelogen dat Argentijnen weten hoe en welk vlees ze moeten bereiden. Heerlijk! De dagen gaan verder om met chillen bij het zwembad, drinken, barbecuen en genieten met onze nieuwe vrienden. We gaan daarna toch ook op zoek naar wat actiefs. Donderdag gaan een wijntour doen. Mendoza staat vooral bekend om de omliggende wijngaarden. De tour bestaat uit een bezoek aan 3 verschillende wijngaarden om (te leren) wijnproeven. Het vervoer is per fiets, en als we vertellen dat we Nederlanders zijn weten ze dat dat geen probleem is. Ook wanneer je de wijntjes toch begint te merken kunnen wij natuurlijk nog prrrrrrima fietsen! De volgende morgen zijn we gaan ziplinen. Vooral leuk omdat we weer eens wat actiefs deden.

We besluiten diezelfde avond te vertrekken omdat we nog genoeg voor de boeg hebben en de tijd gaat dringen! Een uur later zijn we alweer terug in het hostel, met een rugzak minder. De tas die ik als handbagage in de bus bij me zou houden is op het station ontvreemd. De politie weet me te vertellen dat dit op het station veel voorkomt, en gebeurd is voor je er erg in hebt. Dat heb ik inderdaad ondervonden. Aangezien in deze tas mijn paspoort, bankpasje, tablet, camera en geld zat kun je je voorstellen hoe ik me de dagen erna voelde...

Een paar dagen later komen we alsnog in Cordoba aan. Om er het beste van te maken en uit de dip te komen zoeken we leuke actieve dingen op. Een dagje naar een strandje, met veel rotsen waar je vanaf kunt springen gaat niet door vanwege slecht weer. Paintballen met het hostel gaat niet door vanwege een gebrek aan mensen. De kartbaan die we bezoeken, blijkt niet meer te bestaan. We zaten duidelijk in de hoek waar de klappen vallen. We gingen door naar Rosario, waar we met een vriend uit Mendoza afspraken. We zijn met hem wat gaan drinken en de stad verkennen. We hadden ook een relaxed hostel. Na 3 dagen was hier echter niets meer te beleven. Het zat weer een beetje mee. Volgende stop: Buenos Aires! Die stad slaapt nooit, dus dat konniet mis gaan! Bovendien moest ik daar mijn paspoort aanvragen en dat wordt tijd.. ;)

We kwamen op zaterdag in Buenos Aires aan. Ik had me ingeschreven voor twee partijtjes voetbal , 6vs6, via FC BAFA (Buenos Aires Futbol Amigos). Lekker een potje ballen, dat is alweer even geleden! Daarna ontmoetten we de twee Australische meiden waarmee we oudejaarsavond doorbrachten in Sucre. We dronken wat wijntjes, en gingen daarna uiteten en ´s avonds stappen! We kwamen terecht in een club die half buiten en half binnen is. Het was er druk, goede muziek. Het voelde als een klein festival! De dag erna kwamnatuurlijk de kater, maar die voetbalde ik 's avonds weg bij mijn tweede partijtje met BAFA. We gingen daarna op zoek naar een ander hostel, omdat het "party-hostel" dat we hadden geboekt erg tegen viel. We kwamen terecht in een relaxed hostel in Palermo Soho, een mooie wijk met veel restaurants en barretjes. Hier hebben we weer optimaal genoten de afgelopen dagen.

Vanmorgen hebben we het stadion van Boca Juniors bezocht, bekend als La Bombonera. Mijn verslag wordt weer aan de lange kant, maar deze ervaring moet ik nog even met jullie delen: Boca Juniors, de club van Maradona en Riquelme. Het is één van de grootste clubs in Zuid-Amerika en bij mij vooral bekend vanwege de wereldberoemde derby met River Plate. Het stadion is niet enorm groot, maar de steile tribunes die bijna aan de zijlijnen grenzen zijn toch indrukwekkend. De verhalen zijn helemaal prachtig! De fanatieke supporters staan op een staantribune met 6000 man, en zo groot is die tribune echt niet. Volgepakt dus. Recht onder die tribune bevinden zich de kleedkamers van de uitploeg. Ruim 2 uur voor de wedstrijd komen de supporters dan ook al het vak in om te springen en te zingen. En springen en zingen doen deze mensen met een vurige passie. De gasten weten dan al dat het een lastige avond gaat worden. De uitsupporters aan de overkant hebben een staantribune helemaal bovenin het stadion. Op dit gedeelte schijnt in de zomer de snikhete zon, en staat in de winter een ijzige wind vanaf de haven. Ze hebben geen faciliteiten om eten en drinken te kopen en hebben 1 locatie met toilet tot hun beschikking. Ik vond het hilarisch om te horen, haha! Een wedstrijd meepikken in La Bombonera zou prachtig zijn, maar door de zomerstop zit dat er net niet in...

Ik ga gauw afsluiten, het verslag is weer lang genoeg! De domper ben ik teboven, het noodpaspoort zal snel genoeg binnenkomen bij de ambassade. Het gaat hier dus (weer) goed! Ik ben een aantal spullen kwijt, maar heb nu wél een gitaartje om Bob Marley´s Three Little Birds op te spelen: "Because every little thing, is gonna be allright!" We gaan nog even genieten de laatste 2,5 week, en hebben nog genoeg voor de boeg. Voor iedereen thuis hartelijke groeten en alvast veel plezier bij alle vasteloavesfestiviteiten!! Cheers!!

  • 04 Februari 2015 - 22:38

    Gerlie:

    Mooi verslag,soms zit het mee en soms zit het tegen. Gaan jullie nog lekker genieten van jullie laatste weekjes.

  • 04 Februari 2015 - 22:53

    Jos Emonts:

    Tres pequeños pájaros. Ik heb je verslag met die titel weer met veel plezier gelezen. Het doet me deugd dat je het schrijven toch nog prima in je vingers hebt. Het vervelende voorval is straks, misschien nu al, een klein vervelend deel van een mooie en leerzame ervaring. Porque, zoals Los Pájaros inderdaad zongen: cada pequeña cosa va a ser.

  • 04 Februari 2015 - 22:58

    Jos Emonts:

    Het afsluitende Spaans zal toch wel niet aan de maat zijn maar, als je een woord vergeet, wordt zo'n zin helemaal een gedrocht. Porque cada pequeños cosa va a ser BIEN.
    Ik verheug me nu al op jullie mondelinge verslagen bij een Lindeboompje.

  • 08 Februari 2015 - 01:32

    Huub:

    Ich zeen uch gewuen al zitten mit dae gitaar oppe kneen en feit beer inne nek

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Mats

Actief sinds 07 Nov. 2014
Verslag gelezen: 1793
Totaal aantal bezoekers 9330

Voorgaande reizen:

07 November 2014 - 22 Februari 2015

Mijn eerste reis

Landen bezocht: